Ortalık Alev Alev

Başta loş ışıkta masum kahkahalar var, sanki sıradan bir geceymiş gibi. Ama bir bakış yetiyor, gözlerdeki ateş parlıyor. Dudaklarını büzüp “yapma” der gibi yapıyor, ama kalçasını kıvırınca ortalık alevleniyor. İstemem yan cebime koy edasıyla önce geri çekiliyor, sonra arsız kahkahalarla kendini bırakıyor. Hırçın nefesler, titreyen beden derken yorgan ısırılıyor, iniltisi duvarlara çarpıyor. Masumiyet maskesi düşüyor, yerini sokak orospusunun azgınlığı alıyor. Ortalık gerçekten alev alev, kimse söndüremiyor; zevkin ateşi herkesi yakıp kavuruyor.